برنامه یهود برای مدیریت جهان

روی سخن این نامه به تمامی مسلمانهاست، زن یا مرد، سیاه یا سفید، آنها که در کشورهای مسلمان زندگی می کنند یا آنان که در دیگر نقاط جهان به سر می برند.
این نامه، برای لذت بردن یا تفریح و یا سرگرمی نیست. نه رمان است، نه داستان و نه مجموعه ای از حکایات. تحقیقات آن از نوع تحقیقات فلسفی و یا دیگر علوم و فنون و یا سیاستهای بازاری نیست. اگر نه اینهاست، پس این نامه چیست؟
این نامه از آغاز تا انجام آن به یک موضوع مربوط می شود: پرده برداشتن از «یهودیت جهانی» که از جمله ابزارهای آن صهیونیسم و فراماسونری است؛ پرده برداشتن از اصل خونبار «تجمع و یورش» که از سال 1920 در فلسطین به مرحله ی اجرا درآمد؛ پرده برداشتن از زوایای پنهان یهودیت جهانی- یهودیتی که «اسرائیل» پوشش خارجی و یا نخستین جایگاه آن را تشکیل می دهد.
یهودیت جهانی «نیرویی» اهریمنی است در قالب یک سازمان سری، اما در عین حال آشکار. او خود به «افعی» تشبیه کرده است، که برای رسیدن به هدف خود یک برنامه ی نه مرحله ای دارد. این برنامه از روزگار اسارت بابل، یعنی از 24-25 قرن پیش، آغاز می شود و زمان پایان آخرین مرحله ی آن، پایان قرن بیستم و در فلسطین بود. یهودیان این طور گمان می کنند!
و نهمین و آخرین مرحله از طریق قسطنطنیه است. مرحله ی هشتم به سال 1917 در روسیه بود.
نقشه ی یهودی مراحل قبل را چنین برمی شمارد:
مرحله ی هفتم- طبق گفته ی این نقشه- به سال 1881 در پترسبورگ، زمانی که بمبهای «دلباختگان صهیون» سزار الکساندر دوم را به قتل رساند، پیموده شد.
مرحله ی ششم، در سال 1871 به دنبال «جنگ هفتاد» بین آلمان و فرانسه که در نتیجه ی آن نقشه ی اروپا تغییر یافت، اتفاق افتاد. توجه کنید که این دو مرحله در ده سال طی شد.
مرحله ی پنجم، در لندن و از سال 1814 تا کمی پیش از سقوط ناپلئون روی داد.
مرحله ی چهارم، حدود سال 1790 در پاریس و اندکی قبل از ظهور ناپلئون بود. ملاحظه می شود که این افعی چهار مرحله را در مدت 127 سال، یعنی از 1790 تا 1917، پشت سر گذاشته است.
مرحله ی سوم، به سال 1552 در مادرید، پس از بیرون راندن یهودیان از اسپانیا و پرتغال رخ داد، یعنی زمانی که انکیزیسیون یا محکمه ی تفتیش عقاید حاکم بود.
مرحله ی دوم، حول و حوش سال 69 قبل از میلاد در روم زمان امپراتور آو گوستوس در نوردیده شد.
و سرانجام، نخستین مرحله به سال 429 قبل از میلاد در کشور یونان بود. در آن زمان یهودیان، تا حدود یک قرن پیش از آمدن اسکندر، تحت سلطه ی حکومت ایرانی فلسطین بودند.
راز «نیرو» ی یهودیت جهانی در این است که می تواند دستگاه های خود را از دید جهانیان پنهان نگه دارد و همواره در اطراف خود مه غلیظی ایجاد کند تا جهان نتواند به ماهیت و حقیقت آن پی ببرد.
چیره دست ترین دزدان عالم، هر چند در سرقت و شکافتن دیوارها و آب کردن قفلهای آهنی از تکنیکهای پیشرفته ای استفاده کنند و به شیوه ی بندبازان در تاریکی شب از دیوار خانه ی مردم بالا روند و در نقل و انتقال بسیار چابک باشند و با توسل به تپانجه دست به عملیات غافلگیرانه ی گیج کننده ای بزنند و از مواد مخدر استفاده کنند و دستهای خود را با دستکش و انواع پمادها پوشش دهند... با همه ی این احوال، اگر هم موفق به فرار شوند باز هم اثر و نشانی از خود باقی می گذارند که همان، کلید کشف جرم می شود. این مطلب تقریباً یک قاعده ی عمومی است که در مورد فرد و جامعه صدق می کند و بندرت پیش می آید مواردی که از این قاعده مستثنا باشد، که آن هم به مصداق «النادر کالمعدوم» قابل اعتنا نیست.
در سال 1897 در شهر «بال» سوئیس، دست یهودیت جهانی رو شد.
در یک لحظه ی گیج کننده، نقاب از چهره ی تبهکار بین المللی برداشته و نقشه ی ویرانگر آن که- به گفته ی این تبهکار- از حدود 25قرن پیش آغاز شده بود، برملا گردید.
شاید برای خواننده جذابتر باشد که ماجرای این برملا شدن را از زبان آقای ج.ک. اسکات (J.C.Scott) بیاوریم. او که یکی از بهترین پژوهشگران ژرفکاو مسائل یهودی است، می گوید: علت روشدن این نقشه ی وحشتناک آن بود که در سال 1897 هنگامی که اقطاب صهیونیسم، کنفرانس ویژه ی خود را در شهر بال تشکیل داده بودند، گروهی از پلیس تزاری روس که از مسکو آمده بودند، ساختمان محل تشکیل کنفرانس را به آتش کشیدند و صهیونیستهای حاضر در جلسه از ترس جان خود پا به فرار گذاشتند. در نتیجه، افراد پلیس وارد سالن شدند و اوراق و صورتجلسات و یادداشت های روی میزها را جمع آوری کرده آنها را به مسکو انتقال دادند. در آنجا، این نوشته ها وارسی شد و در میان آنها مطالبی به دست آمد که نام پروتکلهای دانشوران صهیون به خود گرفت. (1)
برنامه ی یهودی کنایه از 24 فصل است که چکیده ی تفکرات اهریمنی یهود را در دستیابی به سلطه ی بر جهان از طریق یک حکومت یهودی، پس از ویران کردن «روسیه ی ارتودکس»، «اروپای کاتولیک»، «قلمرو پاپ» و سرانجام اسلام، در خود جای داده است. حکومت جهانی یهود، یعنی اجرای هدفی که اصولاً یهودیان بنا به اعتقاد خودشان آفریده شده اند، تا بعد از آن که مصیبتهای «اسارت بابلی» به برکاتی مبدل شد تا «قوم برگزیده» به این سرنوشت دست یابد، آن را تحقق بخشند. حکومت جهانی یهود همان اوتوکراسی از نسل داود است و دیگر اقوام و ملل، علی رغم اختلافات دینی، نژادی، زبانی، جغرافیایی و رنگ پوست، حیواناتی بیش نیستند.
از سال 1897 این برنامه عنوان پروتکلهای دانشوران صهیون به خود گرفت و از آن پس این اصطلاح در مود آن به کار گرفته شد.
اصول و قواعدی که غرایز سرکش یهودیان را وا می دارد تا براساس آن دست به کشتار عربها بزنند، در روحیه ی «تجمع و یورش» ریشه دارد. «تجمع و یورش»- یک فلسفه ی خونبار یهودی، قبلی (2) و تلمودی است. تلمود مهمتر از تورات است، تلمود مجموعه ی سنتها و اخبار شفاهی از عهد موسی است، و سران صهیونیسم همان دانشوران صهیونند!
تقدیر الهی این بوده است که شوم ترین قسمت برنامه ی یهودی، یعنی تلاش یهود با پشتیبانی و کمک دولتین بریتانیا و امریکا برای استیلا بر فلسطین، این گرامیترین سرزمین دنیای عرب، و اتخاذ آن به عنوان پایگاه پادشاهی خویش که هر اندازه هم بدروغ به آن تشخیص و هویت داده شود از مرز پندار فراتر نخواهد رفت، نصیب امت اسلام، این بهترین امت جهانی شود. امت اسلام در بوته ی آزمایش گذاشته شده است و به اذن خداوند از این آزمایش پیروز بیرون خواهد آمد هرچند راه ناهموار و شب دراز باشد!!
اکنون که این پرده کنار رفته و عناصر آن در قالب تلاش برای استیلا بر فلسطین ریخته شده است- تمامی مسلمانان، در هر نقطه ای از جهان، وظیفه دارند و به دفاع از سرنوشت خاک مقدس و سرنوشت انحراف ناپذیر تاریخ برخیزند. تاریخ یک بار در زمان صلیبیان از مسیر خود منحرف شد، اما دیری نپایید که به مسیر اولیه ی خود بازگشت، و بار دوم همین مرحله ای است که اینک جریان دارد، اما تاریخ هرگز مسیر خود را تغییر نخواهد داد، هر چند قربانیان بسیاری بگیرد و بار گرانی بر دوش گذارد؛ زیرا، تاریخ ما از آسمان و زمین یاری می شود: اسلام و مسیحیت از یک سو و اندیشه ی بزرگ و سازنده ی مسلمانان از سوی دیگر.

پی نوشت ها :

1- «اسکات» یکی از افسران ارتش بریتانیا، با درجه ی سرهنگ دو بود. در جنگ بویر که در اواخر قرن گذشته در افریقای جنوبی اتفاق افتاد، و نیز در جنگ جهانی اول و دوم خدمت کرد و بر اثر جراحاتی که برداشت، تغییرات جسمی زیادی در او به وجود آمد. او به پاداش این خدمات نشانهایی دریافت کرد. نامبرده، بعداً به مطالعات و تحقیقات سیاسی و اقتصادی بین المللی روی آورد. یکی ا ز کتابهای او حکومت پنهان (1955) است. وی در این اثر زوایای پنهان یهودیت جهانی و پروتکلها را شرح داده است (رجوع کنید به ص 34-36) همین بخش.
2- منسوب به واژه ی «قبله» یا «قبالا» ی عبری است و با واژه ی عربی «قبیله» و منسوب به آن «قبلی» ارتباطی ندارد.

منبع مقاله: نویهض، عجاج. (1387)، پروتکل های دانشوران صهیون، برنامه عمل صهیونیسم جهانی، ترجمه حمیدرضا شیخی، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ پنجم(1387).